دانلو رمان آن بیرون دارد بارون می بارد از کیمیا میرزایی

قهوه اش را تلخ مینوشد. موزیک ملایم در حال پخش، با نوای قطرات باران تلفیق گشته و حس گنگی را تا ذره ذره ی وجودش پیش میبرد. خاطرات گذشته هر دم همچون فیلم، مقابل چشمانش اکران می شود و او را تا دمدمای بغض، می کشاند. خاطرات؛ جای خالی کسی در آغوشش را به رخش می کشند. اولین قطره ی اشک که سقوط میکند، لبخندی تلخ، صورتش را زینت می دهد. دوباره به پنجره می نگرد؛ ماشین را گوشه ای خلوت از خیابان پارک می کند و نگاهش را به " حال" آن بیرون دارد باران می بارد