داستان درباره ي دختريه که از بچگيش، به دليل فقر مادي، دزدي و جيب بري ميکرده. اون همراه برادر بزرگترش زندگي ميکنه و نامزد هم داره. اما درگير عشق با پسري پليس ميشود، و حوادث هيجان انگيز و تکان دهنده اي که برايش پيش مي آيد، داستان رمان را تشکيل ميدهد.

رمان درمورد مردی هنرمنده که شرکت تبلیغاتی داره طی اتفاقی در گذشته حافظشو از دست داده و دنبال انتقام از عوامل و کسایی که گذشتشو ازش گرفتن طی رخدادی اتفاقی از قبل با کسی دوست میشه که براش جای خانوادش و پر میکنه خانواده ای که بهش میگن اون متعلق به هیچکس و هیچ چیزی نیست ولی انقدر مرد سرسختی هست که این چیزا مانع رسیدن به هدفش که شهرت در هنره نشه

داستان درا مورد دختر و پسریه که سرنوشت کاری میکنه که جایگاه اجتماعیشون تغییر کنه و خیلی اتفاقی..دوباره بعد از جدایی چند ساله سر راه هم قرار بگیرن!

دلارام دختر خیلی آرومه که طی یک رو کم کنی مجبوره که به صورت مزاحمی به یه شماره ی رُندی زنگ بزنه از غذا اون شماره هم شماره ی مسیحه ک بعد با اتفاقاتی ک میفته دیگ دلارام بدجور شیفته ی مسیح میشه ..اینجا خبری از خیانت و رمانایی تکراری و موضوع های خسته کننده نیس این هم الگویی برای زندگیه هم حقیقت زندگی خیلیا و عشق و عاشق شدنای مجازی و خوبی و بدیاش و کلی اتفاقات جالب و تازه. پایان خوش

داستان زندگی دختری که بهش تهمت میزنن با شوهر خالش (آرمان) رابطه داره، بنا به دلایلی ترنج توی پارتی با آرمان همراهی میکنه و همون شب آرمان توسط پسری که دیوانه وار ترنج رو دوست داشته کشته میشه، آرمان هم برادری داره به اسم آیین که برای مراسم برادرش به ایران میاد؛ خونواده‌ی ترنج هم به این دلیل که فکر میکردن به خاله اش خیانت کرده و با آرمان رابطه داشته و همچنین توی قتل آرمان مقصر بوده طردش میکنن، آیین هم تصمیم میگیره ....پایان خوش

سامه دختریه که سر سفره ی عقده و داماد نمیاد … حالا به گذشته ی پر فراز ونشیبش قدم میذاره تا بفهمه چه اشتباهاتی و مرتکب شده که… پایان خوش

مادر جوانی با وجود دختری نوجوان تصمیم به ازدواجی اشتباه میگیرد…قسمتی از متن رمان آغوش سرخ: جلوتر رفت.آیلار به پهلو خوابیده بود و بند نازک لباسش روی شانه ظریفش افتاده بود.شکم صاف و خوش رنگش کاملا” نمایان بود و موهای بلند و به رنگ شبقش روی بالشت سفید پخش شده بود.دهان کوچکش کمی باز بود و مژگان بلندش بر گونه های برجسته اش که همانند آلما بود سایه انداخته بود.نفس بهداد برای لحظه ایی کوتاه از این همه ظرافت و زیبایی گرفت.شانه هایظریف و دستهای کوچکش که ملحفه را در چنگش فشرده بود باعث شد جلوتر برود و آرام روی تخت بنشیند.گردنبند ظریفش باز هم میان اندامهایش افتاده بود و بهداد بی اختیار دستی به پشت گردنش کشید.داغ شده بود! پایان خوش

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست تا ندانند حریفان که تو منظور منی دیگران چون بروند از نظر از دل بروند تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی سعدی بی صدا اشک ریختم ، آن هم نه برای خودم ، نه از درد ...از داغی که رضا بر دلم گذاشته بود . داشتم از درون می سوختم . انگار روی قلبم گلوله ای از آتش گذاشته بودند . شقیقه ام دل دل می کرد .