سکوتی که به ظاهر با صدای دوتا بچه کوچیک شکسته می‌شد. دختربچه ای که خونسردی و اخم و جدیت عادت حالت صورتش بود و از طرف دیگه ای پسر بچه ای خندون و مهربون! امشب فرق داشت. مردای سیاه‌پوش که رنگ لباسای به رنگ شبشون نوستالژی این کار شده بود مزین بر اعضای خونه بودن. صدای قدم هاشون قلب پرستار رو از جاش درمی آورد و ناچار دستشو جلوی دهن بچه ها گرفته بود تا ساکت باشن. خونه رو به هم ریخته بودن و انگار حالیشون نبود و براشون سکوت در حین کار مهم نبود. از خودشون مطمئن بودن.‌ با زبان اشاره سمت اتاق آخر رفتن. جایی که پایان بازی رو اعلام می کرد…حتی پایان زندگی یه انسان! صدای جیغ دختر جوان دراومد که سریعا سمتش رفتن و کشون کشون از اتاق بیرون بردنش دو نفر دیگشون بچه هارو برداشتن و سمت خروجی راه افتادن.

اخدای قلبم.. لیلی عزیز تر از جانم.. کسی که قلبم را به تصرف خود درآورده.. کسی که مرا با آن چشمان سیاهش دیوانه کرده.. آری تو را میگویم.. تو را که هر بار با دیدن دو گوی زیبا و دلنشینت که نمیدانم چه سـِحری در خود پنهان کرده است، مرا مسخ و دگرگون میکند.. نمیدانم!.. اما این را خـــوب میدانم که نه تنها آن دو چشمان قشنگ بلکه من قلبی عاشق را میخواهم که فقط ازان خودم باشد…خود خودم! به نام آفریدگارعشق بخشی از داستان هووووف که چقدرهواگرمه پختم ازگرما رسیدم خونه باکلافگی کیلدو از کیفم درآوردم ودرو بازکردم و باخستگی خریدارو بردم توآشپزخونه +سلام مامان مریمی خوبی؟ -سلام دخترگلم خسته نباشی گونشوبوسیدم +توهم همینطورمامانی رفتم تواتاقم..چادرلبنانیم روازسرم درآوردم روچوب لباسی آویزکردم و خودمو انداختم رو تخت.. ازتکوناش وصدای جیرجیرش خنده ریزی کردم همون لحظه تلفن زنگ خورد. بلندشدمو رفتم جواب دادم +الو بابا:سلام دخترقشنگم +سلام بر باباپرهام خودم خسته نباشین -درمونده نباشی دخترم بابا باصدایی که معلوم بودعجله ونوعی استرس داره گفت: -دخترکم میشه تواتاقم نگاه کنی ببینی “پرونده…” گذاشته یانه؟ رفتم نگاه کردم دیدم رو میزش گذاشته +باباجونی اینجاست -دخترم من خیلی کاردارم نمیتونم خودم بیام بردارم تانیم ساعت دیگه هم بایدتحویل بدم میتونی واسم بیاری؟ +باشه باباجون الان راه میفتم -دستت دردنکنه عزیزم.. کاری نداری؟

رها دختری با دلخوشی‌های کوچک است. به دلیل شرایط خانوادگی مجبور به ازدواج با مرد مسنی می‌شود. زندگی در آن عمارت برایش به جز سیاهی ماجراهایی به همراه دارد که باعث تغییر مسیر زندگی‌اش می‌شود

منم دخترم .منم شادی و خنده رو دوس دارم . منم دنیای دخترونه رو دوست دارم .اما ……این وسط یه مشکلی هست . اینکه از همه اینا محرومم … من محکوم شدم به تاریکی …. به سردی….به نفرت ….به انتقام گرفتن ….اما …شاید یه روزی خلاص شم از این تاریکی … شاید تو بتونی نجاتم بدی شاید ………!

قسمتی از رمان

فنجون قهوه رو گذاشتم رو میز جلومو گفتم -بابا ، این کاری و که میگی وبسپرش به من ، من انجامش میدم!

از طبقه سوم بیمارستان هر فیلد بیرون را می نگریست. بر خلاف روزهای قبل، آن روز هوا آفتابی بود و سبزه‌های محوطه بیمارستان که از باران شب پیش خیس شده بودند زیر نور آفتاب جلوه‌های خاصی پیدا کرده بودند. از انتهای راهرو دکتر فروزان، دکتر هیرون به من نزدیک می‌شدند. از پنجره روی برگرداندم و به طرف آنان رفتم. _سلام ، صبحتان بخیر. هر دو با هم جوابم را دادند: سلام روز بخیر . دکتر فروزان در حالی که لبخند می‌زد گفت: حالت چطور است دخترم؟ چون فارسی شروع به صحبت کرده بود من هم به فارسی جواب او را دادم: متشکرم دکتر، حال مادرم چطور است؟ سری تکان داد و جواب داد: عمل رضایت‌بخشی را پشت سر گذاشتیم، مادرت زن مقاومی است و بخوبی توانست این عمل را تحمل کند. حالا که آزمایش‌های بعد از جراحی قلب مادرت را دیده‌ام می‌توانم با اطمینان بگویم قلب او می‌تواند سالیان سال کار کند، ولی به شرطی که رژیم غذایی را دقیقاً رعایت کند تا رگ‌ها دوباره مسدود نشوند. نفس راحتی کشیدم و پرسیدم: می‌توانیم او را به خانه ببریم ؟

داستانی که نویسندهٔ آن سرکار خانم چیستا یثربی در حساب اینستاگرام شخصی‌‌شان قرار داده‌اند، داستانی جذاب از دوران عاشقی دخترکی در زمان جنگ بوسنی آنهم به یک پستچی و انتظاری که برای برای او صرف می‌شد …

مستوره دختر شدیدا درونگرایی که با سختی های زیادی دست به گریبان است،با میعاد رودرو قرار می گیرد، پسری که رک و شوخ بودنش مستوره را به چالش می کشد. داستانی از شهرگنبدهای فیروزه ایی اصفهان، دختر و پسری معمولی با قصه‌ای ساده ولی پرچالش…