خلاصه کتاب
راوی خورشید …
در آن لحظه که کودکی هایم را…..
شادی و غم لحظاتم …
آنچه که از عاشقی آموختم ….
و آنچه از اشک و درد تجربه کردم ….
همه و همه را ، در دفترکوچک خاطراتم نوشتم ؛تا بیادگار بماند آن زمان هرگز ندانستم ،که پای در راه سخت گریز و رنج خواهم گذاشت و دخترکم لعیا روزی به سرنوشت مادر دچار خواهد شد.
من همان خورشیدم که پدرمرا شعر آموخت و مشق شعرشد تمرین لحظه ی شیرین عاشقی ام …..
صالح ، همان جوان عاشق پیشه ی ساده دل؛ همانی که لطافت عجیب عشق را در دستان پر مهرش آموختم .او که زخم نامردی روزگار و درد شکنجه های حسام پسر عموی بی مروتم جانش را هزار زخم بیادگار گذاشت و از پای نیافتاد .
و اما سر نوشت جور دیگر بازیگری کرد .
ربوده شدم ،به جبر زمانه و ناچار پای سفره ی عقد نشستم .
تنها و بی یاور ؛در آغوش سرد حسام میان سرزمینی غریبه….
بیماری و رنج من ، از حسامم مردی آبدیده و عاشق ساخت.
من عجیب راه عشق میان دو دلداده گم کردم …..
او ……
ودستان سردش برایم شد، تکیه گاه و تب عشقی که باعث شد ،زندگی ام را هزار رنگ ببخشد وقداست این دل بستن عجیب همه را به زانودر آورد….
https://niceroman.ir/?p=306
لینک کوتاه مطلب: