خلاصه کتاب
هنوز هم از پرت کردنِ دسته گل رز سفیدم پشیمانم. پرت کردن دسته گل برایِ هرکس که در هوا گرفتش، چه رسم مسخرهای! پول گل را عروس و داماد میدهند، خاطرههایِ شبِ رویاییشان را با آن گل میسازند و در آخر دسته گل از آنِ کس دیگری میشود تا بلکه بختش باز شود، انگار پول و خاطرههایمان را از سر راه آوردهایم!
یاد آن دل و قلوه دادنها به خیر! آن قولهای شیرین، حرفهای کلیشهای و خندههای از سر خوشی. شاید باید همانجا که گفت: با من بیا پرستو، به مولی قسم دنیا رو به پات میریزم.
https://niceroman.ir/?p=2977
لینک کوتاه مطلب: