نایس رمان

توی ماشين نشستم و بی حوصله نگاهم رو از شيشه ماشين به خيابون دوختم. چقدر روز کسل کننده ایه! مثل همه روزهایی که این روزا درگيرشم. با انگشتم روی فرمون ضرب گرفتم و آهنگی که از ضبط ماشين پخش می شه رو همراهی می کنم. نگاهم رو دوباره به ساعت می اندازم. 1 دقيقه بيشتره که جلوی در خونه اش منتظرم گذاشته. عادتشه! گوشی موبایلم زنگ می خوره، بدون اینکه نگاهش کنم، بی رغبت جواب می دم: بله؟ - تارا جون هنوز پایينی؟ - صدایپرناز و کشدار پریناز توی گوشی می پيچه. از لحن خونسردش حرصم می گيره و در حاليکه سعی می کنم عصبانيتم رو از انتظار 1 دقيقه بروز ندم، شمرده و آروم می گم: پس می خوای کجا باشم؟ -

حوله رو محکم کوبیدم توی ساک و دوباره با غر به مامان گفتم : « حالا نمیشه شما همین یه بار رو به این مأموریت نرید . مامان نه مامان، نمیشه . آخه برای چی؟ ترو خدا مامان . مامان سرشو آورد بالا و با چشمای میشی رنگش کاملا جدی نگام کرد . خجالت کشیدم و سرمو انداختم « پایین . مامان با لحن آرومی گفت : ببین هانیه، تو خودتم می دونی من چقدر برای کارم زحمت کشیدم . می دونم توقع بی جاییه ولی خواهش می کنم درکم کن .

وسط اتاق دراز کشیده بودم و داشتم به پنکه سقفی نگاه می کردم . بچه که بودم همیشه می ترسیدم پنکه بیفته روی کله م و مغزم متلشی بشه ... یادش بخیر . الن فکر می کنم که عجب خری بودم ! منتظر سورن بودم تا بیاد مثل با هم درس بخونیم . البته نزدیکای عید نمیشه درس خوند ... ما هم که هر وقت به هم می رسیم به تنها چیزی که فکر نمی کنیم درسه . توی همین فکرا بودم که صدای زنگ رو شنیدم و سریع رفتم درو باز کردم .

تا مرز ناشناخته ی مرگ و زندگی تا کوچه باغ خاطره های گریز پای تا دشت بادها هان ای عقاب عشق ازادن قله های مه الود دور دستها پرواز کن پرواز کن به دشت غم انگیز عمر من ... وای خدا خاک بر سر شدم ... حالا جواب سوال رو چی بدم؟ ریاضی و خیلی دوست داشتم به نظرم درس فوق العاده شیرینیه ... ولی این سوال و نمی تونم جواب بدم !!!! الان به نظرم بدترین درس دنیاست ... هی می خوست از رو بغلی ببینم که همچین روش خیمه زده بود ضریح امام رضا رو اینجوری بغل نمی کنه !!! بابا ول کن دیگه خاک بر سر....

امیر حسین: در با شتاب باز شد و پرستار هراسان خودشو پرت کرد تو...در حالی که نفس نفس میزد،بریده بریده گفت: -آقاي...آقاي..دکتر...خانمتون... دیگه منتظر ادامه حرفش نشدم....خودکارو پرت کردم روي میز و بدون توجه به پرستار بخش،از اتاق زدم بیرون... با سرعت زیاد خودمو به اتاقش رسوندم و درو باز کردم...چندتا دکتر و پرستار بالاي سرش بودن...

اي عشق،چه ها که به روز من و سیما و ناهید نیاوردي ! مرا آواره ي غربت کردي،سیما را کشتی و ناهید را ناکام گذاشتی . جواب منفی ناهید را باور نمی کردم؛چون که ثابت کرده بود هنوز دوستم دارد . با آنکه از هر سو در فشار بودم که هرچه زودتر ازدواج کنم،از فکر ناهید بیرون نمی رفتم و تنها دلخوشی ام این بود که دوستم دارد؛و دیگر اینکه بهادر به زودي از کانادا برمیگردد .

زندگیم باش لحظه ها را از صبح تا غروب که لحظه آمدنت هست ... هزاران بار کنار پنجره میروم ... بهترین لباسم را می پوشم ... غذای مورده علاقه ات را اماده کرده ام عطری را که دوست داری زده ام آن پا بند ظریفی را که دوست داری به موچ پای سفیده ام بسته ام تا با هر قدم صدایش در گوشهایت بودنم را پژواک کند و تو... عاشق تر از دیروز ... عاشقم شوی. فریده بانو... قسمت اول... باسروصداگفتم:امامامان من خونه خاله سیده نمیرررررم مامان چراخونه خاله سیده نمیری؟ - من خودت که میدونی آب من با اون پسره امیر ارسلان تویه جوب نمیره - بعدصداموخشک وکلفت کردم گفتم:بهاره کمی حجابتورأیت کن چه معنی میده یه دختر بایه پسربشینه حرف بزنه پسری پررویکی نیست بهش بگه توروسننه داداشمی کی من هستی من هرکاری دوست داشته باشم میکنم باباخندیدوگفت: عجبم بلدی صداشودربیاری تقلیدصدات حرف نداره زندگیم باش

نفس، دختر زیبایی که بخاطر ترسِ از دست دادن و جدایی، از عشق و دلبسته شدن میترسه و مهراد، مهندس جذاب و مغروری که اعتقادی به عاشق شدن نداره.. ولی با دیدن هم دچار یک عشق بزرگ و اساطیری میشن که تو این زمونه نظیرش دیده نمیشه... رمان بر دل نشسته یک عاشقانه ی لطیف و زیباست...